27 Mayıs 2009 Çarşamba

Midemi kelebekler taşıyormuş gibi.

Bitti. İnanabilemiyorum. First day of my life dinliyorum buyurduğun üzere. Şaka şaka zaten haftalar öncesinden planlamıştım buanı.
Çok mu mutluyum?
Gerçekten çok mutluyum. Sürekli sırıtıyorum mesela. Aptal aptal. Ne güzel.
Sabah uyandığımda babam aradı, ağlıcaktım az kalsın. Sonra sınavdan sonra yine babam aradı ozaman da ağlamak üzerelere kadar geldim. Ama o iki göz dolmasının altında o kadar farklı hissiyatlar yatıyo ki .
Şuan kendimi hayatınsırrını çözmüş gibi hissediyorum.
Hayatınsırrı.
Gözdolması, düşündüm de komik olurmuş.

Hiç yorum yok: