Hani "sana Körfez'den nispet mesajları attım" demiştim ya.
En sonuncusunda, "Şaka bi yana biray önce neler vardı kafamda yine aynı yerde bira içip otururken.. Bi de şimdi bak. Neyse şimdi en azından değişmeyen bir şey var; seni seviyorum." yazmıştım.
Uzun zaman sonra Breathe Me dinlemek de aynı etkiyi yarattı.
Sanki damarlarımda özlem dolanıyor, burnumdan özlem akıyor, gözlerimden özlem damlıyor gibi. Yerlere kadar.
Az kaldı nefesinle uyumama, sabrediyorum.
Zor.
21 Ekim 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder